بررسی مقایسه ای سمیّت ژنی و سمّیت سلولی نانوهیدروکسی آپاتیت ساخت ایران و هیدروکسی آپاتیت algipore روی سلول های فیبروبلاست لثه ای

مقدمه: واکنش های بین سلول های لثه ای و مواد موجود در گرافت استخوانی در بررسی رژنراسیون آسیب های پریودنتال از اهمیت ویژه ای برخوردار است. در مطالعه ی حاضر سمّیت سلولی و ژنی نانوهیدروکسی آپاتیت ایرانی با هیدروکسی آپاتیت خارجی مقایسه شد. مواد و روش ها: در این مطالعه آزمایشگاهی سلول های فیبروبلاست لثه ای با رده ی c502 در فاز لگاریتمی رشد، تهیه و کشت داده شدند. سمّیت ژنی و سمّیت سلولی نانوهیدروکسی آپاتیت ساخت ایران و هیدروکسی آپاتیت algipore به ترتیب در غلظت های 100%، 75%، 50% و 25% بر روی این سلول ها بررسی گردید. جهت بررسی سلامت dna موجود در هسته ی سلول های تحت تیمار و بررسی سمّیت ژنی، از تست کامت استفاده شد. مقایسه ی اثر این دو نوع هیدروکسی آپاتیت با استفاده از آزمون آماری رگرسیون چندگانه در سطح معنی داری 05/0 و با در نظر گرفتن درصد سلول های مرده در ابتدای مطالعه و پس از افزودن این مواد در غلظت های مشخص انجام شد. یافته ها: تفاوت معنی داری بین دو ماده مورد مطالعه وجود نداشت (p>0.05). با استفاده از رگرسیون چندگانه مشخص گردید که بین غلظت ماده در هر دو گروه و درصد سلول های مرده ارتباطی معنی دار وجود دارد (p<0.05). در بررسی ژنوتوکسیسیته، هیچ موردی از کامت مشاهده نشد که نشان می دهد هیچ یک از مواد مورد مطالعه، ژنوتوکسیک نمی باشند. نتیجه گیری: با توجّه به محدودیت های این مطالعه، کاربرد نانوهیدروکسی آپاتیت ایرانی جهت استفاده به عنوان ماده ی جایگزین هیدروکسی آپاتیت در دندان پزشکی، خصوصاً در زمینه ی بازسازی و ترمیم بافت پریودنتال آسیب دیده قابل توصیه می باشد. بررسی های بیشتر در این زمینه ضروری است .